Résumé
In Nederland zijn we, als joods-christelijke cultuur, vrij, tolerant en gematigd. Althans, dat is hoe wij onszelf graag zien. Maar is dat, als we naar onze geschiedenis kijken, wel terecht? Theoloog Janneke Stegeman ziet dat we veel schaduwkanten van onze geschiedenis en christelijke erfenis, zoals het kolonialisme en antisemitisme, hierbij onterecht weglaten. Is het inderdaad erger gesteld met onze geschiedenis en waarden dan we denken? Wat is het nut van zulke zelfkritiek? En wat is dan onze Nederlandse identiteit?
